Optiebeurs, Rokin

Wat is het lelijkste? (II)

Een lezer die al herhaaldelijk blijk heeft gegeven van instemming met het werk van onze vereniging, schreef dat naar zijn mening de Optiebeurs, de Bijenkorf-expeditie aan de Warmoesstraat en de aansluitende Bijenkorfparkeergarage in ieder geval zó niet gebouwd had den mogen worden.
De Optiebeurs, Rokin 65

De Optiebeurs is een recent werk van Cees van Dam, een van de twee architecten die verantwoordelijk zijn voor het Stadhuis-Muziektheater. Daar is het niet bij gebleven. In de dagbladen is een advertentie verschenen van koopappartementen in een blok dat het gat aan de Nieuwezijds Voorburgwal moet opvullen tussen het Makelaars Comptoir uit 1632 en het met zoveel zorg door Stadsherstel gerestaureerde, deels herbouwde complex Blaeu Erf. Voor de plek ontwierp Cees van Dam een gebouw, waarvan de protserige brutaliteit al uit het flatterende prentje in de advertentie is af te leiden. Wat het in werkelijkheid dreigt te worden kan men zien aan de Optiebeurs aan het Rokin. Het Duitse rijmpje "Bescheidenheit ist eine lier, doch man kommt weiter ohne Ihr" zou een passend motto zijn voor deze lawaaisaus ontwerper, die nu ook beginnen gaat op de hoek Dam-Warmoesstraat, tegenover Kras. En deze stadsverminkingen worden goedgekeurd door de collega's-architecten van het Welstandstoezicht! Het expeditiegebouw van De Bijenkorf aan de Warmoesstraat dateert uit 1938. De architect was D. Brouwer. Het staat er al zo lang dat men er bijna aan gewend raakt, en voldoende tijdsafstand is ontstaan om de principiele vooroorlogse utiliteitsbouw te kunnen vergelijken met de kermis-vulgariteit van Cees van Dam. Op een industrieterrein of in een nieuwe woonwijk zou dit gebouw in zijn oorspronkelijke vorm zeker een goede indruk hebben gemaakt. Inmiddels zijn de ramenrijen afgedekt door een monstrueuze beplating over de gehelE gevel, en bederft een metalen bouwsel van buizen, balkons en trappen de ruimtelijke werking. De eens aanwezige kwaliteit als moderne architectuur miskent echter met nadruk de schaal van de oude stad en dat anti-Amsterdamse uitgangspunt is in 1980 overgenomen door de architect F. van Gool in de belendende parkeergarage van De Bijenkorf, aan de zijde van het Damrak gelukkig nauwelijks zichtbaar, maar langs de Warmoesstraat een bot blok van metselwerk en glazen stenen in een betonskelet.

Onze briefschrijver merkt daarbij op: "Deze gebouwen, inclusief de Effectenbeurs en de Krasnapolskyparkeerqaraqe, zijn verantwoordelijk voor deze achtergevelbuurt, die daardoor automatisch verviel tot achterbuurt. In een eerder jaarverslag beklaagde Krasnapolsky zich over de zich uitbreidende buurtcriminaliteit. Onbewust is men hier zelf debet aan. Een remedie zou zijn om hier en in het er zich tegenover bevindende, te renoveren blok zoveel mogelijk publiektrekkende functies te projecteren, zoals winkels e.d. Het bestemmingsplan laat dit echter niet toe, daar het een conserverend karakter heeft, zodat de criminalitei planologisch ingebakken zal worden".

Gerrit Brinkgreve

(Uit: Binnenstad 118, dec. 1989)

Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.

Reacties

Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.

Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.