In het onlangs bij THOTH verschenen boek van Michiel Wagenaar
'Stedebouw en burgerlijke vrijheid' staat dit citaat: "Le
vandalisme est architecte. Le vandalisme se carre et se prélasse;
le vandalisme est fêté, encouragé, admiré, caressé, protegé,
consulté, subventionné, défrayé, naturalisé. Le vandalisme est
entrepreneur de travaux!".
Wagenaar geeft de volgende vertaling: "Het vandalisme is
architect geworden! Het vandalisme zit lui achterover en neemt
het ervan, het vandalisme wordt aangemoedigd, bewonderd,
geliefkoosd, beschermd, geraadpleegd, gesubsidieerd, besproken;
het raakt ingeburgerd. Het vandalisme is aannemer geworden!"
Als Hugo de discussie over bouwen in de Amsterdamse binnenstad in
onze dagen had kunnen bevroeden, dan zou hij toegevoegd hebben:
"le vandalisme est Tartufe".
Geen groter hypocrisie dan de aanprijzing van misbaksels als
verrijking van het monumentale stadsbeeld.
Geurt Brinkgreve
(Uit: Binnenstad 174, januari/februari 1999)
Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.
Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.
Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.