Metronieuws

Het propaganda-apparaat draait op volle toeren. Weer liggen vier dikke, dure rapportages van het adviesbureau Noord/Zuidlijn voor ons: over praktijkproeven, diepwandsleuven, over de meetresultaten Heinenoordtunnel, over de bouwput Mondriaantoren. De auteurs van al dat schrijf-, reken- en tekenwerk hebben een duidelijke opgave - en een duidelijk eigen belang: ervoor te zorgen dat de bezwaren onder de tafel geveegd worden en dat hun werk voortgang vindt. Aannemers wachten likkebaardend op vette opdrachten. De bomen aan de Vijzelgracht zijn alvast gekapt.

De belanghebbenden bij het project hadden geen boodschap aan de verhalen van wethouder Köhler dat er geen huizen gesloopt hoefden te worden zoals destijds op de Nieuwmarkt, dat er geen schade aan de funderingen te verwachten was en dat het rijk voor de kosten zou opdraaien. Dat soort verhalen hoort bij de politiek. Er moeten wél huizen worden gesloopt, de gemeente is nu bereid om een derde van de herstelkosten aan funderingen in de bouwzone te vergoeden (de rest is voor de eigenaren!) en over de financiële risico's bij de bouw is het gekibbel tussen de gemeente en het rijk nog steeds gaande. De belanghebbenden kunnen evenmin verantwoordelijk worden gehouden voor een jarenlange ontwrichting van het stedelijke leven door de gigantische open bouwputten voor de stations en voor de verschraling van het openbaar vervoer door het opheffen van tramlijnen. Dat zijn politieke beslissingen.

Het Parool van 15 juni jl. meldt dat de Stichting Advisering Bestuursrechtspraak, het onafhankelijke adviesorgaan van de Raad van State, kritisch is over de manier waarop het bestemmingsplan tot stand is gekomen en eveneens twijfelt aan het regionale belang van de nieuwe metrolijn, terwijl bij de inschatting van het lokale belang Gedeputeerde Staten voorbij zijn gegaan aan het gegeven dat met de sneltram 51 al een snelle verbinding bestaat tussen het CS en het WTC. Hetzelfde bericht citeert het hoofd openbare veiligheid bij de brandweer: de regels zijn niet up to date, in het huidige ontwerp wordt onvoldoende gedaan aan veiligheidsdenken. Het projectbureau Noord/Zuidlijn verzuimt de veiligheidsmaatregelen met elkaar in verband te brengen. Vluchtwegen, de breedte van het vluchtpad, rookontwikkeling, materiaalgebruik, training van het personeel, gezamenlijk vormen ze één pakket. Dat is nogal wat. Je zult maar bij de brand 30 meter onder de grond zitten en merken dat de vluchtweg niet bereikbaar is! De boodschap dat de veiligheidsmaatregelen onvoldoende zijn, zal de brandweerchef niet in dank worden afgenomen. Niet door de belanghebbenden bij de tunnelbouw en nog minder door de politiek. Daar liggen heel andere gewichten in de weegschaal, gewichten waarover liever niet gepraat wordt, maar die wel degelijk bestaan. Dat zijn zaken als fractiediscipline, prestige van wethouders en raadsleden, kansen bij de volgende verkiezingen, programma-afspraken en dat soort schimmige overwegingen. Voor een politieke carrière is het altijd veilig om bij de meerderheid te horen.

De vuurwerkramp in Enschede heeft één ding duidelijk gemaakt: met de veiligheid wordt in ons land een handje gelicht. Misschien is dat eindelijk een signaal voor de gemeenteraad om het verouderde metroplan een plaats te gunnen naast de inpoldering van de Markerwaard, de vierbaansweg door de Nieuwmarktbuurt of het saneringsplan-1969 voor de Jordaan. Men kan natuurlijk óók de brandweerchef op het matje roepen omdat hij voor zijn beurt gepraat heeft en nòg een dik rapport laten maken waarin staat dat het allemaal piekfijn in orde is. 'Klokkenluiders' maken zich niet populair.

Geurt Brinkgreve

(Uit: Binnenstad 183, juli 2000)