Aanbouwbalkons

Illegaal geplaatst aanbouwbalkon aan Prinsengracht 1019.

Naar aanleiding van onze zienswijzen over aangevraagde aanbouwbalkons heeft ondergetekende een gesprek gehad met Pieter van Gendt, de ontwerper en promotor van de aanbouwbalkons.

Dat gesprek begon met een 'proefzit' van korte duur op het eigen balkon van de ontwerper aan de Leliegracht. Dat we er maar kort zaten had alleen maar te maken met het feit dat het half februari was, want je zit er vorstelijk. En toch zijn wij vaak tegen deze balkons. Het blijft een afweging. Van het particuliere belang van het hebben van een privé buitenruimte op een manier, die je een riant uitzicht biedt op je omgeving, tegen het algemene belang van het bewaren van de karakteristiek van het stadsgezicht. Voor Van Gendt is het aspect gezelligheid heel belangrijk en hij vindt dat zijn balkons daaraan een belangrijke bijdrage kunnen leveren. Helaas lopen gezelligheid en ruimtelijke en monumentale kwaliteit niet altijd parallel. Een nadere afweging is dus nodig.

Op één punt waren we het roerend eens: het is zeer gewenst dat er nadere criteria worden geformuleerd om bouwaanvragen te toetsen. Wat ons betreft zouden daarbij gevelwanden kunnen worden aangewezen waar aanbouwbalkons beslist niet kunnen, gevelwanden waar ze bezien vanuit het geheel van de gevelwand best zouden kunnen, en gevelwanden waar per geval een nadere afweging nodig is. Daarnaast blijft altijd een afweging per pand nodig: past een balkon in de architectuur van het gebouw. Op die manier schep je een kader, voorkom je ad hoc beslissingen en geeft je zoveel mogelijk duidelijkheid vooraf. Is dat niet exact de bedoeling bij de eerdaags in werking tredende herziening van de Woningwet?

Herman Pinkse

(Uit: Binnenstad 193, mei 2002.)