Sloop Huidekoperstraat 13-17?

De Huidekoperstraat is een straat met twee gezichten. Tussen de Willem Witsenkade en de Weteringschans bepaalt nieuwbouw het beeld, maar tussen de Weteringschans en de Falckstraat is het typisch negentiende-eeuwse karakter nog intact gebleven. In dit gedeelte van de straat staat een onopvallend rijtje panden, waarvan de nummers 13-17 door de lagere bouwhoogte en de topgevels van 13 en 15 de aandacht trekken. Het betreft een reeks ‘orde 3’-panden, die thans op de nominatie staan gesloopt te worden.
Bouwplan voor Huidekoperstraat 13-17

Huidekoperstraat 13 en 15 zijn ontworpen als koetshuizen bij Frederiksplein 48-50, door architect W.J.J. Offenberg die het helaas gesloopte Sint Jacobsgesticht aan de Plantage Middenlaan ontwierp. In opdracht van de welgestelde advocaat Th.G. Dentz van Schaick zijn deze panden in 1906 verbouwd door de architecten van Carré: Van Rossem en Vuyk. Met name de door hen ontworpen tuingevel is bijzonder.

Voor deze plaats heeft het Rotterdamse architectenbureau Studio Hartzema echter een modern appartementencomplex ontworpen. Hoewel het nieuwbouwplan, zeker wat de voorgevels betreft, niet eens zo heel erg slecht is, valt er het nodige op aan te merken. Positief is de wijze waarop het bouwvolume optisch verkleind wordt door de bovenste van de vier bouwlagen als kap vorm te gegeven en de relatief grote gevelbreedte te verminderen door vrije navolging van de bestaande parcellering. Hierdoor is enige mate van aansluiting verkregen bij de historische belendingen, maar de detaillering doet dit effect grotendeels teniet. De Welstandscommissie waardeert de ‘bepaalde abstracte eigenzinnigheid’ van de voorgevel (lees: ramen) en dakkapellen, maar het zijn nu juist deze onderdelen die, door hun afwijkende schaal en vormgeving, de bestaande harmonie van het straatbeeld verstoren. Dit geldt nog meer voor het materiaalgebruik: een contrastrijke kleur van de gevelbekleding, met steenstrips in oker voor de nummers 13-15 en zwart voor nummer 17.

Het lot van de tot de slopershamer veroordeelde panden is illustratief voor de omgang met ‘orde 3’-panden. Want hoewel de ordekaarten bedoeld waren om aan te geven hoe bij herstel of verbouwing met de bebouwing moet worden omgegaan, grijpen eigenaren een lage waardering veelal aan als argument voor sloop. Bij de toekenning van deze waardering is echter, zoals hier het geval is, geen rekening gehouden met wat zich achter de voorgevels bevindt en zijn tevens de cultuurhistorische waarden buiten beschouwing gelaten. Dat dit in deze door sloop verminkte buurt een van de weinige gaaf bewaard gebleven straten is speelt in de waardering evenmin een rol.

Dit bouwplan is weliswaar niet het slechtst denkbare, maar rekening houdend met hetgeen hier verloren dreigt te gaan is dat slechts een schamele troost.

David Mulder

(Uit: Binnenstad 239, april 2010)

Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.

Reacties

Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.

Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.