Uitzicht van Prinsengracht op Noorderkerk dreigt verloren te gaan

Aan de oneven zijde van de Prinsengracht ligt in het eerste rak, tussen de Prinsenstraat en de Brouwersgracht, een aaneengesloten rij van woonboten, die het uitzicht op het water en op de Noorderkerk aan de overzijde belemmert. Op één locatie echter – bij nummer 43 – is er een ruimte van een meter of acht tussen de boten, waarvan door velen gebruik wordt gemaakt voor het nemen van foto’s.

Vrij zicht op de Noorderkerk dat misschien verloren gaat.

Helaas heeft de eigenaresse van de woonboot grenzend aan dit doorzicht onlangs een vervangingsvergunning voor haar woonboot aangevraagd, waarbij de lengte van de nieuwe boot ruim vijf meter langer wordt dan de bestaande, waardoor ook dit laatste doorzichtpunt verloren dreigt te gaan.
Hierover is in maart van dit jaar een inspraakbijeenkomst georganiseerd. Bij die gelegenheid gaf de eigenaresse als motief voor de vervanging aan dat zij wil gaan samenwonen en dat er gezinsuitbreiding op komst is. Zij had zich destijds als studente op deze plek gevestigd en zou graag op deze plek willen blijven wonen. Daarbij gaf ze aan dat uit overleg met de direct omwonenden geen bezwaar naar voren was gekomen.

Van haar motivatie toonden wij ons niet erg onder de indruk, ter vergelijking: voor iemand die ‘op de wal’ begint in een studentenkamer is het heel gebruikelijk om in dergelijke omstandigheden te verhuizen naar een nieuwe plek. Als dit een aanvaardbaar argument zou worden om de bebouwing van het openbare water verder uit te breiden, dan zou daar een flinke precedentwerking van uit kunnen gaan: dit soort situaties is immers bepaald niet uniek te noemen. Verder hebben wij aangegeven van mening te zijn dat een moderne ark niet thuishoort in de grachtengordel, die van grote historische waarde wordt beschouwd, en wij hebben de suggestie gedaan om van deze kans gebruik te maken door deze ark te verplaatsen naar een andere locatie. Daardoor zou er een ruimte van circa 20 meter ontstaan, zodat de bestaande boten wat kunnen worden opgeschoven, zodat álle boten in dit rak voldoen aan de minimale eis van twee meter tussenruimte.

Inmiddels blijkt uit het Stadsdeelnieuws van 9 september jl. dat de voorgenomen uitbreiding is vastgesteld, middels een ‘Projectbesluit’. Hiertegen kan nog wel via de Rechtbank bezwaar gemaakt worden. Of dat inderdaad gebeurt hangt mede af van het contact met omwonenden. Zij dienden eerder – binnen de vastgestelde termijn – een zienswijze in tegen vervanging van de woonboot en gaven met nadruk aan dat zij nooit met de woonbooteigenaresse hebben overlegd, laat staan akkoord zijn gegaan met deze uitbreiding.

Ruut Spaargaren, voorzitter van de Werkgroep Water

(Uit: Binnenstad 242, oktober 2010)