New Metropolis

Het rijk en de gemeente hebben ruim 70 miljoen in het 'zinkend schip' in het Oosterdok gestoken, op grond van onjuiste prognoses en onhoudbare beloftes over een kostendekkende exploitatie. Wat nu? Doorstarten met een andere formule die opnieuw subsidie gaat kosten?

New Metropolis, gezien vanaf de spoordijk

De uitgever Wouter van Oorschot opperde in 'Het Parool' van 27 maart 1999 een verrassende gedachte. Richt er een museum in van "fijnschilders", magisch realisten en surrealisten, een stroming in de schilderkunst die in Nederland en België in onze eeuw begaafde beoefenaars en enthousiaste verzamelaars heeft gekend en nog steeds kent, ondanks haar doodverklaring door het officiële moderne museumcircuit. Van Oorschot verwacht daarvan een internationaal succes.
Wij zouden hier nog een andere suggestie aan willen toevoegen. De gemeente bezit de in kratten verpakte onderdelen van zeer fraaie 18de-eeuwse interieurs, afkomstig uit panden die in 1895 vóór de doorbraak-Raadhuisstraat zijn gesloopt. Die stijlkamers waren opgesteld in het Stedelijk Museum, maar zijn in de tijd van Sandberg verwijderd. In het gebouw van Renzo Piano zouden die interieurs een verbluffend contrast tussen binnen en buiten opleveren.
Van Oorschot bewondert het gebouw - dat doen wij niet -, maar het staat er nu eenmaal, op een opvallende plek, en hij heeft gelijk dat het mede ter wille van die plek ontoelaatbaar zou zijn om het op de particuliere markt los te laten zodat het in verkeerde handen kan vallen.

Geurt Brinkgreve

(Uit: Binnenstad 176, mei 1999)