Grabbelton of perspectief?

Op 7 juli verscheen de bijlage van het Gemeenteblad "Meerjarenperspectief binnenstad". Hoeveel raadsleden zouden dit handzame drukwerkje van 30 blz. hebben meegenomen als vakantielectuur? Ieder die zich betrokken voelt bij het hart van onze stad, kan er wel iets van zijn gading in vinden.

De tekst doet denken aan de inventarisatie van een warenhuis, keurig ingedeeld in afdelingen en onderafdelingen, schappen vol beleidsvoornemens, gegroepeerd in 'speerpunten' en 'portefeuilles'. Wat is de inhoud van de fraaie verpakkingen? Onder de kop "Waarborgen voor de kwaliteit van het historische stadsbeeld" lezen we: "De invulling van het beschermde stadsgezicht zal geen conserverend karakter hebben, maar gericht zijn op een combinatie van bescherming en ontwikkeling. Om de centrumpositie van de binnenstad te behouden en te versterken, en de dynamiek op economisch, maatschappelijk en cultureel gebied te stimuleren, zal worden aangegeven, hoe het behoud van het historische stadsbeeld moet worden geregisseerd." Zo'n stijlbloempje van stadhuisproza kun je vele malen herlezen zonder dat een duidelijke bedoeling te voorschijn komt. Wie is de ongenoemde regisseur van het behoud van het historische stadsbeeld, dat zonder conserverend karakter gericht zal zijn op versterking van de dynamiek op economisch enzovoorts gebied? Elke projectontwikkelaar met meer geld dan culturele bagage, zal graag naar zo'n functie solliciteren.

De hoeveelheid en de verscheidenheid van de beleidsvoornemens maken zichtbaar dat het toekomstbeeld van een halve eeuw geleden verdwenen is. De nota 'De binnenstad' van 1955 zegt, waar het toen op stond: "De binnenstad moet de vestigingsplaats blijven van centrale economische en culturele activiteiten en daarnaast een zeker mate van woonfunctie behouden. Een eerste stap in deze richting is gedaan bij de wederopbouwplannen in het oostelijke deel van de binnenstad." Die eerste stap, begonnen op het Weesperplein, is tot staan gebracht op de Sint. Antoniesluis. Eén kwaliteit kan dat toekomstbeeld niet worden ontzegd: het bood een perspectief, met een hiërarchie van criteria. Cityvorming stond nummer één, daaruit volgde verbreding, geen afsluiting van verkeerswegen, en wat er aan woonfunctie overbleef, was mooi meegenomen. In plaats daarvan valt nu - terecht - de nadruk op functiemenging, de veelzijdigheid, en daarmee op het gedrang van belangengroepen, die duwend en ellenbogend, elk de beste plaats voor zich proberen te veroveren in de beperkte ruimte. Wat ontbreekt is een centraal ordenend principe, een perspectief, en dan niet voor twee jaar, zoals in deze nota, maar op langere termijn. Dat principe zou moeten zijn: het beschermde stadsgezicht, als aanloop tot de opname van onze binnenstad in de Unesco-lijst van Wereld-erfgoedssteden. Wat de nota vermeldt over het beschermde stadsgezicht is nogal pover. De vele onderwerpen missen samenhang, het is meer een grabbelton dan een inspirerend toekomstbeeld.

Geurt Brinkgreve

(Uit: Binnenstad 178, okt. 1999)

Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.

Reacties

Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.

Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.