Wij gaan dit proberen en nodigen onze lezers uit om van hun hart geen moordkuil te maken.
De redactie houdt zich het recht voor om inzendingen in te korten. We openen de nieuwe
rubriek met de hier volgende passage uit een brief die een onzer ontving van een hem bekende
architect:
"De bizarre invulling van de Nieuwe Kerk hoeken/nissen naast de torenvoet heeft mij geleerd
dat monumentenzorg een vorm van achteruitdenken en –ontwerpen is geworden. Wat mij
betreft is het beschermde stadsgezicht de grootste bedreiging van de binnenstad en dus van
ons culturele erfgoed, omdat ik vrees dat elke vorm van dynamisch-creatief (na)denken over
dat erfgoed op deze wijze wordt stopgezet. Een afgehandelde affaire die leidt tot gezapigheid
met paternalistische trekken en dus bevriezing van een proces waardoor Amsterdam in de
voorbije eeuwen juist groot is geworden. Amsterdam, i.c. de binnenstad, als Anton Pieckstad,
je moet er niet aan denken!"
Onzerzijds slechts één vraag: waarom wordt toch de naam van de vriendelijke illustrator Anton Pieck, die zich, voor zover bekend, nooit met monumentenzorg heeft beziggehouden, misbruikt als een boeman-begrip, als de boze wolf uit de sprookjes? Met belangstelling zien wij bijdragen voor de rubriek Woord en Weerwoord tegemoet.
(Uit: Binnenstad 183, juli 2000)
Door in te loggen, kunt u ondermeer uw gegevens beheren. Alleen leden hebben een inlogaccount.
Er zijn momenteel nog geen reacties op dit artikel.
Alleen als u bent ingelogd, kunt u een reactie plaatsen.