Onrust op het Leidseplein

In Het Parool van 19 mei 2007 lazen wij over de grootse plannen die voor het Leidseplein in de maak zijn. De oplossing voor de rommel aldaar blijkt heel simpel: alles moet weg behalve de voetgangers. Haastige fietsers parkeren hun wrak voortaan keurig onder de grond, waar plaats is voor 4000 fietsen, de taxi’s moeten naar de andere kant van de Singelgracht en de prachtige brug over deze gracht wordt een gigantische tramhalte.

Verboden voor fietsers, die krijgen een nieuwe brug. Dan nog blijft het Leidseplein een kruispunt van tramlijnen, inclusief een flink aantal buslijnen richting Marnixstraat, maar dat terzijde. De winst is twijfelachtig en het plein zal jaren onbegaanbaar zijn. Wie bedenkt toch zulke plannen? Zijn er dan echt ambtenaren die zich suf vervelen op kantoor? Nog zorgwekkender is de naam van de ontwerper die genoemd wordt: Ben van Berkel. Blijkbaar is men bij het Stadsdeel vergeten wie de Nieuwezijds Kolk bedorven heeft. Vrienden die afkomstig zijn uit Arnhem weten al hoe deze verkeerskundige het centrum van dat vriendelijke provinciestadje heeft omgetoverd in een niemandsland. Wie kiest bij het stadsdeel eigenlijk ontwerpers? En welke afwegingen worden daarbij gemaakt? Eerst werd al op het Haarlemmerplein een halve gare ten tonele gevoerd en nu mag een halfbakken epigoon van Le Corbusier het Leidseplein onder handen nemen. Dit alles getuigt bepaald niet van een heldere visie op de binnenstad. Er was toch ooit een Handboek voor de openbare ruimte?

Vincent van Rossem

(Uit: Binnenstad 222, juli 2007)