In memoriam Ernst Dienaar
Op 23 februari 2009 overleed op 82-jarige leeftijd mr. Ernst Dienaar. Deze in 1926 geboren
Amsterdammer heeft zich op diverse manieren zeer actief ingezet voor de monumentenzorg.
De Amsterdamse binnenstad was hem aan het hart gebakken. Restauratie, behoud en herstel
en een rechtvaardige volkshuisvesting waren zijn leidraad. Hij is een actief lid geweest van
menige oudheidkundige vereniging, zoals de Bond Heemschut, en van talloze
adviescommissies en overlegplatforms.
Van 1970 tot 1979 was hij voor de Partij van de Arbeid lid van de gemeenteraad van
Amsterdam. Gedurende die jaren was hij een vasthoudend en principieel woordvoerder voor
o.a. monumentenzorg. Tijdens zijn raadslidmaatschap was hij voorzitter van de
Beroepscommissie Bouwverordening. Hij nam de tijd om alle betrokkenen te horen en ging ter
plaatse kijken. Zijn adviezen waren altijd onpartijdig, gedegen en ruim onderbouwd. Hij had
niet alleen oog voor de wet- en regelgeving, maar hield ook rekening met menselijke
omstandigheden. Mede door zijn inzet werden de Sibbelpanden op de Hoogte Kadijk van de
sloop gered en gerestaureerd. De Vingboonspanden aan het Rokin zijn ondanks zijn kundige
argumentatie en bevlogenheid helaas wel gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw.
In 1981 werd Dienaar de eerste voorzitter van de Amsterdamse Raad voor de
Monumentenzorg. Dit deed hij met verve. Door zijn intense betrokkenheid waren de
discussies soms fel en langdurig. Daarna was hij van 1984 tot en met 1998 voorzitter van de
Commissie Beroep- en bezwaarschriften van stadsdeel Amsterdam-Noord.
Door zijn scherpe standpunten en de heilige overtuiging van zijn eigen gelijk werd hij
gerespecteerd, maar maakte hij niet alleen maar vrienden.
Ernst hield van reizen en kon daar zeer boeiend over vertellen. Hij was altijd op zoek naar de
geschiedenis van een bepaald gebied, een bijzonder voorwerp of van een pand of de
achtergronden van een gebeurtenis. Enige jaren geleden is hij uit Amsterdam verhuisd onder
andere om zijn verzameling, die o.m. oude prenten, etsen en stadsplattegronden omvatte, te
kunnen herbergen, maar hij bleef bij de stad betrokken. Tot op hoge leeftijd struinde hij met
grote en snelle passen door de stad, om zich heen spiedend om te onderzoeken hoe de stad
erbij stond.
Els Agtsteribbe
|